Wednesday, May 27, 2015

ပုန္ကန္သူ စ်ာပန

နင္ျပန္လာမယ္ဆို …
နင္ျပန္လာမယ္ဆိုေတာ့ ငါေမွ်ာ္တာေပါ့
ငါ့ဆီ နင္ျပန္လာရင္ ဒီလိုျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး …
ဗ်ာပါဒ စိတ္အလန္းေတြ
က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ျမည္ေနေပါ့။

မ်က္္ရည္ေတြလည္း ျပဳတ္က်
စကားလံုးေတြလည္း ျပဳတ္က်
အသုဘခ်ကာနီး
ေျမအိုးႀကီးကို ႐ိုက္ခြဲခ်လိုက္သလိုမ်ဳိး။

အေမႊးတုိင္ေတြရယ္၊
အလြမ္းေတြကို ေ၀ေနေအာင္ေခြထားတဲ့
လြမ္းသူေတြရဲ႕ ပန္းေခြေတြရယ္၊
သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚစိုက္တင္ထားတဲ့
အလံတလက္ရယ္၊
ျပံဳးေယာင္ေယာင္နဲဲ႔ အားလံုးကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့
ဓါတ္ပံုတပံုျဖစ္တဲ့
ရဲေဘာ္ထက္မိုး
(၁၉၆၀ - ၂၀၀၅) ရယ္။

အားလံုးကုိၾကည့္ရင္းနဲ႔
ဆို႔နင့္ေၾကမြ ကဗ်ာဆရာရဲ႕မိန္းမ
နင့္သားကို စိတ္ခ်သြားၿပီလား ဦးဘုန္းႏုိင္ရဲ႕။

ရင္ခြင္ထက္က
နာတာရွည္ လူမမာသားေလးကိုၾကည့္လိုက္
အေလာင္းစင္ကိုၾကည့္လိုက္
နံေဘးနားမွာ ထုိင္ေနတ့ သမီးအႀကီးမကိုၾကည့္လိုက္။

တခင္းလံုးပိုးက်သြားတဲ့
ေတာင္ယာကို ေငးၾကည့္ေနတဲ့
ေတာင္ေပၚသူ ေတာင္ယာပုိင္ရွင္ရဲ႕
ပ်က္သံုးမႈ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔။

ေတာင္ယာခုတ္လို႔
အတုန္းအ႐ုန္း ၿပိဳက်သြားတဲ့
ေတာစိမ္းႀကီးေတြလို။

ဒီျမင္ကြင္း
ကိုထက္မိုးသာျမင္ရင္
ဘယ္လို ထုဆစ္လိုက္ေလမလဲ
နင္က်င္ရပါတယ္ … ရဲေဘာ္ႀကီးရယ္။

တဘ၀လံုး
ျပန္က်မိုးေတြနဲ႔သာ
ကမာၻျပဳခဲ့သူရဲ႕ စ်ပန
သူပုန္တေယာက္က
သူ႔မိသားစုအတြက္ ခ်န္ထားခဲ့ႏုိင္တာက
သမုိင္းေရး ဂုဏ္ပုဒ္ေတြသာ
ႀကီးျမတ္ေနခဲ့။

မိုဒီလွ်ာနီဆံုးေတာ့
ပီကာဆိုရဲ႕ မွတ္ခ်က္စကား
ေခတ္ႀကီးကိုေရာ
သူ႔ကိုယ္သူပါ
အရက္စက္ဆံုး လက္စားေခ်သြားတာ။

ႀကိးျမတ္သူရဲ႕ စ်ာပနမွာ
အလြမ္းေတြ ေခၽြေနတဲ့ ေဒၚကူးေရ …
ေခတ္ႀကီးကိုယ္၌ကလည္း
သူ႔ကို ႐ႈံးခဲ့ရတာပါဗ်ာ
ၾကည့္ပါလား …
မိုးေတြရြာေနတာ
အဲဒါ
ေခတ္ႀကီးက
ကိုထက္မိုးအတြက္ ငိုေနတာေပါ့။


ညိဳထက္္ (လမ္းသစ္ဦး)

No comments: