Thursday, June 4, 2015

တမ္းတ

သက္ျပင္းမႈတ္သံတခ်က္တခ်က္စီမွာ.....

ႏွာေခါင္း၀ဆီက ထြက္လာတဲ့ခပ္ေႏြးေႏြးအပူေငြ႕ေတြကုိ....
သစ္ရြက္စိမ္းေတြဆီက ဇိမ္းေရႊေရႊ(စိမ္းေရႊေရႊ)ရန႔႔႔ံကုိ
ႏွစ္ျခိဳက္ေနမိသလား...။
မေျပာတတ္ေတာ့ပါ
ဘာကုိမွလဲ ဆက္လက္ေျပာၾကားလုိစိတ္ စုိးစဥ္ေလမွ်မရွိေတာ့ပါ။

တိမ္ေတာက္တဲ့ ညေန၊
ေရတမာပင္ရိပ္သန္းတဲ့ ညေန၊
သံလြင္ျမစ္ေရစီးသံ သြဲ႔သြဲ႔ညင္သာတဲ့ ညေန..၊
သိပ္လွတဲ့ညေန၊
ေဟာ့ဒီ အထီးက်န္တဲ့ညေနမွာ......
ဟုိးဘက္သံလြင္ျမစ္ဆီ တစ္ရိပ္ရိပ္က်ဆင္းေနတာဟာ
ဆည္းဆာလား..
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လား...
က်ရံႈးမႈမွာ ငါရင္မခုန္ႏုိင္ဘူး ညေနေရ....
ငါ...မရယ္၊မျပံဳးျပႏုိင္တဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ေတာ့ေလ...ကြယ္......။

ေလွ်ာခနဲ၊ေလွ်ာခနဲ နဲ႔
ေလွ်ာက်ေနတဲ့...ဆည္းဆာေရ....
ဒီတစ္ညေတာ့မင္းလဲ တစ္ေထာက္နားလုိက္ဦး..
ငါလဲငါ့ႏွလံုးသားကုိ တစ္ညအနားေပးမယ္။

မႈတ္ထုတ္လိုိက္တဲ့ သက္ျပင္းထဲမွာ
အပူေငြ႔ေတြပါသြားပါေစ။
ဇိမ္းရႊင္ရႊင္ရနံ႔ေတြေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့ပါဦး။
ငါ့အသက္ရွဴသံခပ္ျပင္းျပင္းမွာ.....၀င္ကယ္ထြက္ကယ္နဲ႔...
အဲ့ဒါ အပူေငြ႔ေတြမ်ား။

ဘယ္ေရာက္သြားလဲ၊
သူဘယ္ေရာက္သြားသလဲ.........
ခင္ဗ်ားတုိ႔သိထားရမွာက
ျပန္မရေတာ့တာဟာ
အတိတ္ဆိုတာကုိပါ။

ခင္သႏၱာေအာင္

No comments: